Rozwód można uzyskać w sytuacji, gdy następuje trwały i zupełny rozpad pożycia małżeńskiego. Okazuje się jednak, że nawet w przypadku wystąpienia tej przesłanki, rozwód nie może mieć miejsca. Kiedy rozwód jest niemożliwy?
Brak rozpadu pożycia małżeńskiego
Gdy w trakcie trwania spraw rozwodowych, Sąd uzna, że między małżonkami nie doszło do trwałego i zupełnego rozpadu pożycia małżeńskiego, do rozwodu nie dojdzie – zgodnie z artykułem 56 Kodeksu Rodzinnego i Opiekuńczego. Mówiąc o trwałych i zupełnym rozpadzie pożycia, mamy na myśli sytuacje, w której ustały więzi:
- emocjonalna (duchowa);
- fizyczna;
- gospodarcza.
Oczywiście każdy przypadek traktowany jest indywidualnie i należy go rozpatrywać w oddzielnych kategoriach. Wiele osób zastanawia się, czy rozwód jest niemożliwy, gdy małżonkowie mieszkają razem i dzielą wspólne mieszkanie. Nawet wtedy rozwód jest możliwy, trzeba tylko odpowiednio wykazać, że nastąpił trwały i zupełny rozpad pożycia małżeńskiego oraz że nie ma już żadnych szans na to, aby małżonkowie wrócili między sobą do normalnego życia.
Brak trwałego i zupełnego rozpadu małżeństwa to nie jedyna przesłanka do odmowy udzielenia rozwodu przez Sąd. Istnieją jeszcze 3 przesłanki negatywne.
Przesłanki negatywne orzeczenia rozwodu
Zdarza się również i tak, że mamy do czynienia z trwałym i zupełnym rozpadem pożycia, ale małżonkowie rozwodu nie dostaną. Kiedy rozwód jest niemożliwy?
Naruszenie dobra małoletnich dzieci
W przypadku rozwodu dobro dzieci bierze górę nad trwałym i zupełnym rozpadem małżeństwa. Jeśli więc istnieje ryzyko, że dziecko lub dzieci ucierpią na skutek rozstania rodziców, Sąd nie udzieli im rozwodu. Chodzi tutaj o wspólne dzieci małżonków poniżej 18 roku życia.
Prawnie nie jest jednak określone pojęcie „dobra dzieci”. Zanim więc zostanie podjęta ostateczna decyzja Sądu, musi on mieć potwierdzenie, jaki wpływ na dzieci będzie miał rozwód. W tym celu wspiera się on opinią zespołu sądowych specjalistów, którzy składają wizyty u małżonków i rozmawiają z dziećmi. Mają one na celu sprawdzenie:
- relacji dzieci z rodzicami – zarówno matką, jak i ojcem;
- ich stan emocjonalny;
- jak rozwód wpłynie na ogólne życie dziecka;
- w jaki sposób sprawowana będzie opieka nad dziećmi/dzieckiem po rozwodzie.
Konieczne jest hipotetyczne określenie, jak dzieci będą czuły się po rozwodzie rodziców w porównaniu z tym, w jaki sposób ich życie wygląda obecnie, tj. w sytuacji gdy małżonkowie już podjęli decyzję o rozwodzie.
Osoba winna wnosi pozew o rozwód
Istnieje jeszcze jedna sytuacja, kiedy rozwód jest niemożliwy. Ma ona miejsce, gdy pozew rozwodowy składa małżonek, który w całości winny jest rozpadowi pożycia małżeńskiego. Sąd nie udzieli rozwodu, jeśli druga strona nie wyrazi na to zgody lub gdy odmówi, ale ta odmowa jest sprzeczna z zasadami współżycia społecznego.
Ważne jest tutaj sprawdzenie drugiej strony. Nie może ona nawet po części odpowiadać za rozpad pożycia. Zwykle ma to miejsce, w przypadku zdrady, naruszenia godności małżonka, a nawet w sytuacjach nagannego zachowania wobec bliskich małżonka.
Rozwód jest niezgodny z zasadami współżycia społecznego
To najbardziej miękka przesłanka, która określa, kiedy rozwód jest niemożliwy. Jest to sprzeczność z zasadami współżycia społecznego. Przesłanka ta występuje ze względu na wartości moralne i ma zapobiegać lekkomyślnemu traktowaniu instytucji małżeństwa.
Rozwód jest sprzeczny z zasadami współżycia społecznego, jeśli druga strona doznałaby na skutek rozwodu rażącej krzywdy. Jednocześnie należy tu podkreślić, że każdy przypadek rozwodowy wymaga dokładnego prześledzenia okoliczności małżeńskich, w tym:
- czasu trwania małżeństwa;
- sytuacji materialnej, zdrowotnej i psychicznej obu małżonków;
- wieku obu stron;
- stanu zdrowia;
- zdolności do zaspokojenia potrzeb osobistych.
Praktycznym przykładem nieudzielenia rozwodu z powodu niezgodności zasad współżycia społecznego jest rozwód z powodu ciężkiej choroby drugiej strony z zaznaczeniem, że choroba ta pojawiła się już w trakcie trwania małżeństwa i to ona była powodem jego rozpadu.
Jednocześnie należy dodać, że ta przesłanka nie zostanie spełniona, jeśli Sąd uzna, że brak udzielenia rozwodu skutkował będzie funkcjonowaniem małżeństwa jedynie na papierze, w formie tzw. „martwej instytucji”.
